Stockholm, Upsala en bar-b-que.

Wederom een zonnige start van een nieuwe etappe, nummer 4. Afgelopen blogs kwam Leo nogal eens aan de beurt wat zijn zelfbeeld en zelfvertrouwen nogal heeft geschaad. Omdat ik vandaag als co-pilot de kaart las en Leo en Geert ons volgde en in de fout ging bij de eerste regel van de routebeschrijving kwam Leo even later bij een tankstation naar mij toe om dit ook in de blog te zetten en wel als volgt; “Vertrokken om 08:15 en om 08:16 gingen wij al verkeerd door Wim”. Zo goed Leo? Hoop hiermee zijn zelfbeeld/-vertrouwen een positieve wending te geven. Terug naar de etappe, richting Stockholm en door Stockholm wat nou niet echt een goed beeld gaf van de stad maar zal vast lopend een stuk mooier zijn. Hetzelfde gold voor Upsala waar wij eveneens doorheen geloodst werden. De eerste 250 kilometers waren qua landschap hetzelfde als de dag daarvoor. Bij onze eerste koffiestop (McDonald; heerlijke koffie) was ook een supermarkt aanwezig wat ons deed besluiten wat boodschappen te doen om onderweg bij een idyllische plek te gaan bar-b-que’en. Vlees en brood werden ingeslagen en verder op weg om de route te vervolgen. De eerste poging om een goede plek te vinden mislukte, een landgoed bij een hotel en om daar als 4 zwervers te gaan bar-b-que’en leek niet zo’n goed plan. Geert gaf aan om achter hen aan te rijden want hij zou wel een mooie plek vinden en eerlijk is eerlijk de plek niet lang daarna gevonden was geweldig. Aan een meertje met een picknick-tafel. De spullen uitgepakt, ja de heren hadden zoveel achter in die Amerikaanse bak liggen dat er een volledige verzorgde barbeque georganiseerd kon worden met borden, bestek, tafeltje, snijplank, barbeque, houtskool, sauzen en natuurlijk vlees en brood. Zelfs balletjes gehakt in satesaus. Wellicht later de foto’s. Na verloop van tijd alles opgeruimd en wie er heeft afgewassen laat ik in het midden (zie begin blog). De route vervolgd en die werd steeds mooier, niet qua weer, maar bergzamer, mooie vergezichten en een kustlijn wat mij aan Schotland deed denken, ook omdat het weer minder werd. De finish was in Gullvik bij een mooie camping aan de zee. Nu de blog aan het tikken in een restaurant waar ieder aan het eten is met op de achtergrond een gigantische herrie van de huisband. Maar als ik het niet gelijk doe wordt het niks, vandaar. Morgen gaan wij verder met de route naar Yokkmokk, dwars door Zweden heen richting het oosten. “Volgende keer meer”.