Murenarctic discoveries

Vandaag was de laatste etappe van de Discovery-run 2016, van Melhus naar Totenvika. Een hele mooie etappe met helaas niet zo goed weer, hoop laaghangende wolken en redelijk veel regen. 7 dagen mooi weer en 1 dag ‘wat’ minder, geen klagen. Maar de natuur was schitterend, de mooiste etappe van de rally. Onderweg weer de inmiddels standaard activiteiten; koffie met wat lekkers, de plaatselijke toiletten voor minstens een uur als ontoegankelijk gebied te maken ivm gezondheidsredenen en natuurlijk de barbeque. Vandaag was de vijfde dag op rij dat Geert zijn kunsten vertoonde op de gril, dit keer worsten en zalm, jawel vis. Een bekende plaats op de route was Lillehamer waar in 1994 de Winterspelen plaatsvond. Nu heb ik in de tweede blog gemeld dat wij niet gingen meedoen met de opdrachten met redenen waarom niet. Nu is het zo dat Leo en Geert en Harry en ondergetekende geen punten daarom hebben en onderaan staan met vele anderen weliswaar. Beide ‘heren’ L en G hadden een rattenstreek bedacht om toch 1 opdracht van de vijf die wij vandaag kregen uit te voeren om zo boven Harry en ondergetekende te eindigen. Het gaat te ver om het in detail te beschrijven maar alleen al het feit dat wij afgelopen week lief en leed hebben gedeeld en dan zo’n streek wil uithalen heeft diepe wonden geslagen in onze relatie. Ondanks het feit dat deze geplande rattenstreek jammerlijk mislukte maakt het niet minder erg en onze wegen waren deze dag vanaf dat moment  tot en met de finish gescheiden. Nu, na het diner en het nuttigen van een aantal glazen, is de verstandhouding weer zoals die was; twijfelachtig. Vanavond voor de laatste keer in de tent en morgen vliegen alle deelnemers uit naar of naar huis of  de geplande vakantie te starten. Wij (Geert, Leo , Harry en ondergetekende) gaan richting Oslo waar wij maandag de boot nemen naar Kiel om in de loop van dinsdag thuis te arriveren. Morgen eerst op zoek naar een huisje met veranda en minstens 4 slaapkamers met muren zoals die in Duitse bunkers. Op alle campings die wij passeerden de afgelopen periode kwamen wij huisjes tegen dus er 1 vinden moet lukken. Lekker uitbuiken en rust pakken met een dikke sigaar en een glas whiskey is ons voorland, in ieder geval het streven voor morgen.  Zoals beloofd zou ik een terugkoppeling geven hoe wij als deelnemers deze Discovery-run hebben ervaren. De heren gevraagd vanavond tijdens het diner om kort en bondig aan te geven hoe het ervaren is en wat voor cijfer deze week krijgt. Na eerst weer de nodige onzin te moeten aanhoren van, begint met een L, kwamen de volgende reacties en cijfers; Harry gaf aan dat de opdrachten van een dermate gehalte was dat zelfs bij de padvinderij weinig deelnemers te vinden zouden zijn, verders helemaal top. Cijfer 8.5. Geert vond dat door het aantal kilometers dat per dag verreden moest worden er geen tijd was om van de route af te wijken om wat meer cultuur te snuiven en dingen te zien, toch nog een 8 plus (nooit begrepen wat die plus nou inhoudt). Ikzelf vond het een geweldige week  en zal deze week niet gauw vergeten om diverse redenen. Zie deze ervaring wel als eenmalig. Cijfer 8. Nou volgers ik hoop dat jullie met deze blog een beeld hebben gekregen van onze ervaringen, landschappen en geweldige teamgeest die wij uitstraalden (ik voel mijn neus ontzettend groeien….) en wellicht tot een volgende blog. Woensdag zullen nog wel de foto’s op de blog geplaatst worden. Tot ziens/blogs!!

Ps; merk dat ik Leo vergeten ben mbt de evaluatie, geen idee hoe dit komt. Maar hij miste de logica in deze rally en vond het jammer dat er s’avonds zo weinig gekaart werd. Cijfer 8.5

Vannacht was een beroerde editie als het om rustig slapen en daardoor goed uitrusten ging. De afgelopen nachten krijgen een cijfer van 3.5 (voor de duidelijkheid op de schaal van 10), vannacht een 2.1. Ten eerste het was de koudste avond/nacht tot nu toe, ten tweede was Harry in een olympische vorm vwb zagen. Als dit een onderdeel zou zijn bij de spelen in Rio; 100 procent goud. Alleen zijn er weinig fans, eerlijk gezegd denk ik niemand. Eerder het tegenovergestelde, dat bleek vannacht om 02:30 uur. Er werd aan de tent geschud en in zeer duidelijke taal kenbaar gemaakt dat het afgelopen moet zijn met deze tyf.. herrie . Harry heeft, weliswaar met enige moeite, de meeste bomen hierna laten staan. Ikzelf heb hooguit nog een uurtje mijn ogen kunnen sluiten want nog zo’n confrontatie zag ik niet zitten. Hoe wij vanavond staan kom ik later op terug…. Nog even terug naar gisteravond, om niet alleen maar te zitten en te luisteren naar de huisband en nutteloze, onzinnige gesprekken te voeren kwam het idee om te gaan kaarten, en wel toepen. Harry en Leo hadden nog nooit getoept zodat Geert en ondergetekende onze beste didactische vaardigheden in gingen zetten om deze heren dit spel bij te brengen.  Voor de lezers; een simpeler kaartspel bestaat niet. Echter na diverse uitleggen en met voorbeelden en volgeschreven ‘white boards’ was Harry zover dat hij symbolen en kleuren kon onderscheiden en herkennen. Leo die riep maar dat er geen logica in zat (@&€”!!?@&&€) en zijn uitstraling van ‘na mij de zondvloed’ zijn wij er mee gestopt. Na deze week moet er tocht zsm specialistische hulp gezocht gaan worden. Om toch niet helemaal deze avond naar de klo… te laten gaan zijn wij gaan “mens erger  je nieten”. Dat verliep zonder uitleg en coaching naar behoren en Harry heeft gewonnen. Genoeg hierover en naar etappe 7, Dorotea naar Melhus in Noorwegen. Deze etappe was 430 kilometer dus goed te doen en over mooie wegen. Zweden verlaten en moet eerlijk bekennen dat de route die wij gedaan hebben mooi was maar zeer eentonig, weinig variatie in het landschap (Harry kwam tot hetzelfde oordeel). Bij het naderen van Noorwegen kwamen de bergen met besneeuwde gedeeltes en natuurlijk ook de mooie meren die Zweden ook bezit aan ons voorbij. De camping in Melhus ligt aan het eind van een fjord dus zeer mooi gelegen. Morgen de laatste etappe naar Totenvika en dan sluiten wij deze editie van de Discovery-run af. Morgen een beoordeling van de hoofdpersonen in deze blog over de afgelopen week. Zoals beloofd zou ik nog terugkomen mbt de plaatsing van onze tent. Na enige uitleg richting de organisator van het opzetten en plaatsen van alle huurtenten over het geluidsprobleem is de tent op een nabij gelegen eiland geplaatst met een bijbehorende kano, nee zonder gekheid wij staan nu op een plek, samen met de tent van Leo en Geert, die op redelijke afstand ligt van het kamp. Wij staan naast een camper en ik hoop dat de wanden dik zijn een hierdoor morgen over de camping kunnen lopen zonder nagekeken te worden…. Goed, weer genoeg voor vandaag, hierna nog 1 blog. “Volgende keer meer”.

Vandaag aangekomen in de laatste finishplaats in Zweden; Dorotea. Vanochtend vertrokken uit Jokkmokk waar het niet donker wou worden, dus midden in de nacht wakker worden en je slapie volledig te kunnen waarnemen is een beeld wat lang bij mij zal blijven. Maar goed, zoals iedere dag begonnen met het ontbijt waarbij Petra en Poul (je schrijft Poul maar zegt Paul net zoals Wohm maar je zegt Wim) sinds dag 1 ons vergezellen. Tijdens het ontbijt kwam Leo met de vraag richting de groep waarom er seizoenen zijn, het ergste was dat hij het ging proberen uit te leggen. Geen touw aan vast te knopen, niet veel later kwamen de sterren (poolster en noorderkruis), evenaar en de tijdzones ook aan de orde. Geert wierp zich ook nog op om de rij voor het ontbijt beter te regelen zodat het doorliep, men moest na het brood gedeelte terug de rij in om het beleg en koffie en thee te bemachtigen. Na de baas overtuigd te hebben dat de tafel iets naar voren geschoven zou worden een ieder rond kon lopen liep het beter door. Mag duidelijk zijn dat het een zware start was van de dag. Om even over de drankprijzen te hebben  hier in het noorden; twee simpele whisky’s (Famouse Grouse) kosten omgerekend 24 euro, 12 per glas. Maar zij smaakten goed, samen met Geert op het meer (op een vlonder) genuttigd. Terug naar de etappe nummer 6; vanaf Jokkmokk een groot gedeelte over de weg terug wat gisteren de heenweg was. Een andere weg naar de huidige bestemming was daar niet aanwezig. Een mooie route met weer een stralende zon was ons deel. Gelet op het weer even de kaart erbij gepakt of de poolcirkel niet bij Lyon lag. Mooie vergezichten en meren en heel veel groen. Na zo’n 250 kilometer, de route voor vandaag was 426 kilometer, hebben wij de geboren traditie voor deze week, de barbeque, weer laten plaatsvinden. Wat niet echt gebruikelijk is bij een barbeque was dat er een blik erwtensoep middels een pannetje na het verwarmen genuttigd werd. Er was natuurlijk ook vlees, mijn vrouw liet middels ‘whatsapp’ weten dat het voor mij thuis afkicken zal worden…… Geert nam nog een duik in het meer en wij dachten even dat Loch Ness concurrentie zou krijgen. Wij hebben daar 2 uur doorgebracht en serieuze gesprekken gevoerd, echt waar klinkt erg onwaarschijnlijk en ik moest ook even peilen of hier geen ‘addertje onder het gras’ zat. Maar nee, het ging over leven en dood. Dit is hoogst waarschijnlijk ook een signaal dat het niet al te lang meer moet duren, bedoel de rally hoor. Op een gegeven moment alles weer ingepakt en verder met de etappe. 80 kilometer voor de finish was er behoefte bij de heren voor een ‘power-nap’. Dus gestopt en na een 20-tal minuten was een ieder weer ‘fit’. Maar wat bleek; het raam aan de passagierszijde viel de deur in…€&@&@? Geert weer met zijn koffer met gereedschap aan de gang en na een half uur was de oplossing DUCK-TAPE!! Raam zit weer vast maar kan niet meer naar beneden. Vond al vreemd dat Geert en Leo voor 250 euro en twee oude Stones LP,s deze auto konden aanschaffen. Inmiddels op de camping en mijn tafelgenoten genieten al van de maaltijd dus ik brei er een eind aan. Morgen naar Noorwegen.”Volgende keer meer”.

P.s konden geen filmpje downloaden van de waterval, sorry.

Echt waar, vandaag wederom een zonnige start! Gestart mer een ontbijt waarbij eindelijk eieren aanwezig waren, bedoel die van de kip. Wij besloten om vandaag de route zoals die dagelijks wordt aangereikt niet te volgen maar de weg naar Yokkmokk zelf in te vullen, democratisch besloten; 3 tegen 1. Ben benieuwd wie van de volgers kan inschatten wie die ene is… De eerste 100 kilometers gingen lekker vlot tot het moment dat Geert en Leo ons inhaalde en aangaven zsm te stoppen. Wat bleek; ook bij de Matra Murena was een rubberen slang van de verwarming gescheurd en daardoor werd er een hoop koelvloeistof verloren. Gelukkig was er een tankstation met voldoende parkeerruimte op de hoek. De eerdere monteurs die eerder deze week de Ford Thunderbird repareerde van hetzelfde euvel waren nu ook weer de ‘helden’ van deze dag. Na een uur konden wij onze weg vervolgen. Nu maar hopen dat wij de resterende dagen verschoond blijven van deze auto-perikelen. Zoals in het begin van de blog gemeld was het weer goed dus al snel werd het besluit genomen om vandaag wederom te barbeque plaats te laten vinden, democratisch besloten 4 tegen 0. Boodschappen gedaan en weer de weg op richting een mooie plek. De route van vandaag was 530 kilometer waarvan de eerste 250 nog langs de west-kust omhoog ging. Voordat wij van de kust afgingen richting binnenland eerst nog de barbeque aan de kust. Zal er niet veel over uitwijden  maar wat vermeldingswaardig is dat Geert met 1 blokje een barbeque binnen 10 minuten volledig operationeel maakt en 10 minuten later het vlees op onze borden deed belanden. Kortom binnen een uur waren wij weer op pad, alles opgeruimd en schoon gemaakt. Ben benieuwd wie van de volgers weet wie dit allemaal zo schoon weet te krijgen…. Nadat wij de kust hadden verlaten om nog 280 kilometers af te leggen richting Jokkmokk kwamen wij zo’n kleine 100 kilometer voor onze bestemming een prachtige, krachtige waterval tegen. Was zo geweldig om de kracht van het water van heel dichtbij te zien en bijna te voelen. Zal pogen met hulp van enige experts om het filmpje morgen bij de blog te voegen.  Een vijftal kilometers voor Jokkmokk passeerden wij de poolcirkel (kan van de ‘bucketlist’) en er zijn diverse foto’s gemaakt om als bewijs mee te nemen en te laten zien op diverse social media forums. Voor vandaag weer ff genoeg, dus “volgende keer meer”.

Wederom een zonnige start van een nieuwe etappe, nummer 4. Afgelopen blogs kwam Leo nogal eens aan de beurt wat zijn zelfbeeld en zelfvertrouwen nogal heeft geschaad. Omdat ik vandaag als co-pilot de kaart las en Leo en Geert ons volgde en in de fout ging bij de eerste regel van de routebeschrijving kwam Leo even later bij een tankstation naar mij toe om dit ook in de blog te zetten en wel als volgt; “Vertrokken om 08:15 en om 08:16 gingen wij al verkeerd door Wim”. Zo goed Leo? Hoop hiermee zijn zelfbeeld/-vertrouwen een positieve wending te geven. Terug naar de etappe, richting Stockholm en door Stockholm wat nou niet echt een goed beeld gaf van de stad maar zal vast lopend een stuk mooier zijn. Hetzelfde gold voor Upsala waar wij eveneens doorheen geloodst werden. De eerste 250 kilometers waren qua landschap hetzelfde als de dag daarvoor. Bij onze eerste koffiestop (McDonald; heerlijke koffie) was ook een supermarkt aanwezig wat ons deed besluiten wat boodschappen te doen om onderweg bij een idyllische plek te gaan bar-b-que’en. Vlees en brood werden ingeslagen en verder op weg om de route te vervolgen. De eerste poging om een goede plek te vinden mislukte, een landgoed bij een hotel en om daar als 4 zwervers te gaan bar-b-que’en leek niet zo’n goed plan. Geert gaf aan om achter hen aan te rijden want hij zou wel een mooie plek vinden en eerlijk is eerlijk de plek niet lang daarna gevonden was geweldig. Aan een meertje met een picknick-tafel. De spullen uitgepakt, ja de heren hadden zoveel achter in die Amerikaanse bak liggen dat er een volledige verzorgde barbeque georganiseerd kon worden met borden, bestek, tafeltje, snijplank, barbeque, houtskool, sauzen en natuurlijk vlees en brood. Zelfs balletjes gehakt in satesaus. Wellicht later de foto’s. Na verloop van tijd alles opgeruimd en wie er heeft afgewassen laat ik in het midden (zie begin blog). De route vervolgd en die werd steeds mooier, niet qua weer, maar bergzamer, mooie vergezichten en een kustlijn wat mij aan Schotland deed denken, ook omdat het weer minder werd. De finish was in Gullvik bij een mooie camping aan de zee. Nu de blog aan het tikken in een restaurant waar ieder aan het eten is met op de achtergrond een gigantische herrie van de huisband. Maar als ik het niet gelijk doe wordt het niks, vandaar. Morgen gaan wij verder met de route naar Yokkmokk, dwars door Zweden heen richting het oosten. “Volgende keer meer”.

Een zeer zonnige start van de dag. Zoals bekend vroeg eruit (voor zessen, echt vakantie….:-(…) en Leo stond al fris en fruitig buiten, was al om vijf (!!) uur eruit. Als wij thuis komen kunnen wij zo een boerenbedrijf runnen, Leo heeft zijn uiterlijk en lichaamsgeur al mee. Het ontbijt was door de eigenaren niet echt goed voorbereid want de koffie was al snel op en de aankondiging dat er maar 2 broodjes met 1 plakje beleg kon worden gepakt werd niet echt opgevolgd, wij zijn tenslotte Nederlanders en dingen opleggen en opvolgen zit niet in onze aard….. Vandaag ging de tocht naar Sondertalje, iets boven Stockholm. De route ging langs de oostelijke kustlijn naar boven. Tot op heden heel veel bomen, loof en dennen, gezien en meren. De meeste huizen langs genoemde route zijn opgetrokken van hout en de kleur donkerrood heeft de overhand. Nog geen ‘wauw’ ervaring maar dat gaat vast nog komen. Was even spannend hoe Geert de dag zou doorkomen want die had gisteravond  vriendschap gesloten met nogal rijk gevulde glazen bier. Het recupereren duurde tot de middag en Leo was de chauffeur deze dag zodat het herstelproces in de bijrijdersstoel plaatsvond. Zoals beloofd in de blog van gisteren zou ik nog even terugkomen op de meereizende band “The Fellas”. Een goede coverband en speelde zowat alles wat er aan verzoeknummers werd geroepen. Harry riep nummers vanuit zijn jeugd toen hij misdienaar was maar psalmen zaten niet in het repertoire van de band. Morgen wordt de reis gevolgd naar Gullvik en de weersvooruitzichten zijn voor morgen goed de dagen daarna worden spannend. “Volgende keer meer”.

Vanochtend vertrokken uit een zonnig Haderslev in Denemarken richting Zweden. Vanwege de drukte op de camping en de daaraan gerelateerde wachttijden bij de douche waren Harry en ik al voor zessen de tent uit. Gelukkig heb ik nog een uurtje kunnen slapen… Om acht uur zijn wij gestart na een heerlijk ontbijt. Leo en Geert hadden de vorige dag zonder onze escort alleen gereden en vroegen of wij deze dag met hen wilden optrekken. Wij zijn de beroerdsten niet en stemde daar mee in. Na ruim een uur onderweg te zijn belde Leo op of wij even achter hun wilde rijden vanwege enige rookwolken die onder de auto vandaan verschenen. Na de constatering dat zsm stoppen op de eerste parkeergelegenheid de beste keus zou zijn werd hier gevolg aan gegeven. Harry en Geert doken onder de motorkap en daar bleek een rubberen slang van de verwarming gescheurd te zijn. Binnen ‘no-time’ kwamen mede rallyrijders ons steun verlenen. Terwijl Harry en Geert erg druk waren om de reparatie uit te voeren liep Leo met een duizenddingen doekje de auto op sommige plekken schoon te maken…., echt waar. Het ergste komt nog, nadat Harry en Geert de reparatie hadden verricht en hun pik-zwarte handen gingen wassen ging Leo ook mee om zijn handen ook te wassen…. Als je hem zag lopen met zo’n blik van “mannen dat hebben WIJ toch maar mooi ge-fixed was aandoenlijk om te zijn. Gezamenlijk besloten om hem toch maar weer mee te nemen. Weer op weg en Denemarken verlaten wat een schoon, licht glooiend (in ieder geval dat deel wat wij gezien hebben) land is. Na een tweetal grote bruggen gepasseerd te hebben (by the way zo’n 100 euro tol) kwamen wij via Malmö in Zweden richting Karlskrona. Eerste indrukken zijn positief maar van het hoge noorden verwacht ik meer van. Nu op de camping; net het diner achter de kiezen en nu achter de I-pad voor het vullen van de blog. Vanavond het eerste optreden van de meereizende band  “the Fellas” dus morgen een terugkoppeling hoe dit was. De komende drie etappes zijn in Zweden. “Volgende keer meer”.

Vanochtend vanuit een droog met her en der een zonnestraal vetrokken uit Ommen. Deze pittoreske plaats heeft vannacht een aantal bomen vaarwel moeten zeggen. Harry was in vorm en zaagde zonder enige schaamte een aantal bomen om. Dit gaat op slaapgebied een enorme beproeving worden voor mij deze week. Nadat wij 5 minuten onderweg waren reden wij al verkeerd maar dat bleek aan de onduidelijke routebeschrijving te liggen want een hoop tegenliggers waren deelnemers van de rally. Wij kregen naast genoemde routebeschrijving een aantal opdrachten mee om uit te voeren. Maar dat bleek van een dermate niveau te zijn dat wij dat snel naast ons neer legde. Een 5-tal zeepjes bij verschillende hotels bemachtigen en een foto van ons met vikinghelmen op, een gebruikte rechter klomp bemachtigen maar wat ‘de deur dicht deed’ was om bij iemand zijn snor af te scheren en dit via foto’s vast te leggen, voor en na de scheerbeurt. Terug naar de rit; op een gegeven moment een hoop buien en gigantisch veel files. Heel noord-Duitsland had voorgenomen alle wegwerkzaamheden deze periode te plannen en het bleek ook hier een zwarte zaterdag te zijn dat niet onderdeed voor zuid-Frankrijk. Tijdens weer een keer stilstaan plukte Harry onder de vangrail (ja zo laag zitten wij in de matra) een bloem waar een wesp in zat en werd terstond in zijn hand gestoken. Wil ook een keer attent zijn… Na ruim 10 (!!) uur kwamen wij aan op onze eerste finishplaats Haderslev in Denemarken. Inmiddels heeft zich een groot kamp voltrokken met 100 auto,s en ruim 200 deelnemers. Morgen naar Karlskrona in Zweden en hopelijk filevrij en wat droger. “Volgende keer meer”!

Vandaag richting Ommen waar de start van de DiscoveryRun morgen vanaf 07:30 gaat plaatsvinden. Wij hebben nummer 32 wat inhoud dat wij 08:02 zullen starten. Vanavond met twee deelnemers wat gedronken en gegeten, ene Leo en Geert. Ben bang dat deze twee ‘heren’ nog veelvuldig in deze blog genoemd gaan worden, zeer vreemd stel met een grote Amerikaan doen zij mee aan deze rally. In de bagageruimte van deze bak bevindt zich diverse soorten sterke drank, een barbeque, vishengels en vreemd ruikende attributen. Maar goed wij, Harry de ‘pilot’ en ikzelf (Wim de co-pilot) zullen ons streven hier een serieuze rally van te maken niet te laten beïnvloeden. Inmiddels hebben wij onze hotelkamer opgezocht en daar vertelde Harry dat hij nogal snurkt….nee hè heb ik dat!!  Maar goed laten wij het beste er van hopen, eerst de ervaring van dat vreemde stel en daarna de ontboezeming van mijn ‘pilot’ belooft niet veel goeds voor de komende week. Morgen de eerste etappe naar Haderslev in Denemarken en dan zal ik mijn ervaringen delen in volgende blog over de komende nacht. Zoals Drs. IJzerbout in een zeer bekend radioprogramma ooit afsloot; “Volgende keer meer”. Prijsvraag: welk radioprogramma en dj bedoel ik.